Για πρώτη φορά φέτος η ομάδα μας κατάφερε να μην αφήσει τον αντίπαλο να σκοράρει και έτσι ήταν αρκετό το γκολ του Νάντο για να της δώσει ένα τρίποντο επί ενός πολύ καλού αντιπάλου. Η επιλογή μας  να δώσουμε στον αντίπαλο την κυκλοφορία μόνο στο δικό του ¹/₃ οδήγησε στο να μην κάνει ουσιαστικά επικίνδυνες φάσεις. Οι δυο μεγάλες ευκαιρίες (η μια στο οριζόντιο δοκάρι) της Ομόνοιας προήλθαν από ατομικά δικά μας λάθη στις αρχές του παιχνιδιού, σε όλο το υπόλοιπο δεν έγινε φάση που να μας ανησυχήσει, αφού οι Παναγιώτου, Καστάνας και Θεοφάνους καθάριζαν όλες τις μεγάλες μπαλιές. Η Ομόνοια ήταν ευάλωτη στην πλάτη της, καθώς είχε ανέβει ψηλά και σε μια τέτοια φάση ο Νάντο φεύγοντας από πίσω μόνος του πλάσαρε σωστά στο 47 δίνοντας το προβάδισμα στο Θ.Ο.Ι. και την προσωπικότητα του παιχνιδιού, που θα ήταν στο υπόλοιπο του με το ίδιο στυλ, δηλαδή την Ομόνοια ψηλά και την ομάδα μας στην κόντρα. Σε αυτό το διάστημα βρήκαμε ακόμα ένα τετ α τετ με το Νάντο, όπου ο αντίπαλος τερματοφύλακας έκανε σωτήρια απόκρουση και ένα ακόμα με τον Χατζηπαντελίδη, ο οποίος σούταρε μόνος του ψηλά.

Για μια ακόμα εβδομάδα ο Φιλανιώτης ήταν εξαιρετικός όπως ήταν και οι Μικέλης, Φοινίρης που τον πλαισίωναν στο κέντρο και ουσιαστικά ήταν η καρδία της ομάδας, με πολλά χιλιόμετρα αλλά και καλή κατοχή όταν χρειάστηκε για να κρατήσουμε το 1-0. Άτυχος ο Λαΐφης αποχώρησε τραυματίας πολύ νωρίς, αλλά αρκετά καλός ο Κωνσταντινίδης που τον αντικατέστησε. Γενικά η ομάδα μας ήταν ακόμα μια φορά μια ομάδα με σφρίγος που ήξερε τι έκανε και τι ήθελε στο γήπεδο.

Μεγάλο παιχνίδι για εμάς ο αγώνας του κυπέλλου στο Μακάριο, αφού η έδρα μας δεν εγκρίθηκε για τέτοιο αγώνα, με τον Απόλλωνα. Στο παιχνίδι αυτό θα γίνει ένα μικρό rotation για να φρεσκαριστεί η ομάδα και να παρουσιαστεί με καλά τρεξίματα, μετά από τις πολλές δυνάμεις που δώσαμε με την Ομόνοια Αραδίππου.