Σε ακόμα ένα παιχνίδι η διαφορά μας με μια ομάδα της πεντάδας ήταν η αποτελεσματικότητα. Η δυσκολία με την οποία σκοράρουμε και η ευκολία με την οποία δεχόμαστε γκολ είναι το κύριο χαρακτηριστικό σε όλα τα παιχνίδια με τους προπορευόμενους. Λέγεται ότι το μεγαλύτερο όπλο μια ομάδας είναι η αυτοπεποίθηση και φαίνεται ότι σε αυτά τα παιχνίδια η ομάδα μας υστερεί. Το παιχνίδι μέχρι και το 40 ήταν ισορροπημένο και μάλιστα αρκετά ανοικτό για την κρισιμότητά του, κάθε ομάδα είχε απειλήσει την αντίπαλη εστία με διάφορους τρόπους και από πλάγια και από τον άξονα. Στο 40^ο λεπτό όμως και μετά από μια εξαιρετική κάθετη πάσα, η ΑΕΖ προηγήθηκε και ενώ η ομάδα μας προσπαθούσε να ηρεμήσει, μια ακόμα φορά η αδυναμία συγκέντρωσης από την άμυνά μας όταν δεχθεί γκολ, έδωσε στον αντίπαλο την ευκαιρία να εκμεταλλευθεί ένα κόρνερ και να σκοράρει για δεύτερη φορά στο 41. Από εκεί και πέρα το παιχνίδι άνοιξε και χάθηκαν πάρα πολλές ευκαιρίες και από τις δυο ομάδες με κυριότερες αυτές του Μικέλη και του Ματθαίου που είχε δοκάρι, ενώ παράλληλα και η ΑΕΖ βρέθηκε απέναντι στο Βίκτωρα, οποίος ήταν και σε αυτό το παιχνίδι πολύ καλός. Νικήθηκε μόνο στο 71 από τον αντίπαλο επιθετικό, στην τρίτη προσπάθεια μετά από δυο αποκρούσεις.

Γενικά λόγω του κάκιστου αγωνιστικού χώρου παρά τις πολλές φάσεις, το παιχνίδι δεν ήταν καλό γιατί μόνο με μεγάλες πάσες μπορούσε να μεταφερθεί η μπάλα στις περιοχές και αυτό οδηγούσε σε μονομαχίες, κυρίως στον αέρα. Η ΑΕΖ κέρδισε δίκαια παρά την αρκετά μεγάλη προσπάθεια που έγινε από τη δική μας ομάδα. Εξαιρετικά καλός για την κρισιμότητα του παιχνιδιού ο διαιτητής κ. Κωνσταντίνου.

Το Θ.Ο.Ι. παρά το γεγονός ότι κτίζει για τη νέα χρονιά έχει την ευκαιρία να αξιολογεί το υπάρχον υλικό σε παιχνίδια με καλές ομάδες, για να δει τις δυνατότητες του καθαρά και χωρίς πίεση. Έτσι μπορούμε να πούμε ότι μέχρι τώρα είναι απογοητευτική η μόλις μια νίκη με αντιπάλους της πρώτης πεντάδας.