Τρία πουλιά πετάσασιν να πάσιν, για να δούσιν

από ψηλά τι γίνεται τζιαι να ‘ρτουν να μας πούσιν

Πιτσιλιά τζιαι Ερήμην τζι’ ύστερα στην Πέγεια ειπάσιν άλλο νάκκον

μα επήαν εις τον Ψευτάν τζι ήβραν μεγάλον λάκκον

Αστρομερίτη μα τζιαι Ύψωνα, Ακρωτήρι τζιαι Άην Τύχωνα

πετάσαν στα Λατσιά, στραφήκαν εις τα Λύμπια

Μ’ αφήκαν τόπους τα πουλιά, παν’ εις την Πόλη

εκάτσαν τζιαι στην Ορμήθκια, Λιοπέτριν, Άσσια για να φάσιν

Τζι ύστερα Μόρφου τζιαι πίσω εις το Δάλιν

Τέλος να ξαποστάσουσιν εκάτσαν εις την Ξυλοτύμπου

τζιαι επαίξαν την με θάρρος τζ’ ύστερα στραφήκαν Λακατάμιαν.

Δεν μας ήθελε κανείς. Είχαμε μόνο τον Θεό μαζί μας.