Ακόμα ένα κλασικό παιχνίδι όπου ο αντίπαλος με μηδενικές σχεδόν ευκαιρίες κατορθώνει να κερδίσει την ομάδα μας, που στα τελευταία παιχνίδια περιμένει υπομονετικά το μοιραίο της ήττας. Ακόμα και όταν ο αντίπαλος χαλάρωσε και βρήκαμε 4 κλασσικές ευκαιρίες κανείς δεν είχε το ψυχικό σθένος να πιστέψει στο γκολ και να αλλάξει την ροή του παιχνιδιού. Μια καλή ομάδα πρέπει να βρει τη δύναμη από μόνη της να επανέλθει και σίγουρα αυτό είναι η μόνη λύση, ξεκινώντας από το επόμενο παιχνίδι με τη Δερύνεια.

Πολύ κακό το πρώτο ημίχρονο και για τις δυο ομάδες που απλά δεν ήθελαν να δεχθούν γκολ, κάτι που έγινε και πήγαν στα αποδυτήρια με το 0-0. Στο δεύτερο ημίχρονο είχαμε την κατοχή αλλά και πάλι η πίστη για την νίκη ήταν στην εξέδρα μαζί με το προπονητή μας. Έτσι σε μια απλή αντεπίθεση της ΑΕΖ βρέθηκαν δυο αντίπαλοι μόνοι στη μικρή περιοχή και φυσικά δεν σπατάλησαν την ευκαιρία, όπως έκαναν και μετά από ασσίστ που πήραν από δικό μας κόρνερ, το οποίο ήταν τραγικά εκτελεσμένο αλλά και ακόμα περισσότερο η αμυντική ισορροπία δεν υπήρχε, καθώς είχαν προωθηθεί όλοι για την ισοφάριση.

Ακόμα ένα παιχνίδι χάθηκε στις λεπτομέρειες, αλλά αυτό δεν είναι δικαιολογία, όταν γίνεται τακτικά. Η Διοίκηση και η Προπονητική ομάδα πρέπει να δώσει ακόμα μια μάχη, με αντίπαλο την ψυχολογία των παικτών, αφού το μόνο που χρειάζονται είναι εμπιστοσύνη στον εαυτό τους.